angel-of-fanelia

Nikt nie chciał ze mną na Mangowe pojechać, to sama pojechałam ;p i nie żałuję, ludzie, nie żałuję!!

Może oszczędzę szczegółów tej niezwykłej wyprawy (po szczegóły do mnie ;P) W kazdym razie - byłam sobie nad morzem - Gdynia zimą jest sto razy piękniejsza niż latem!! Nie przyjeżdzajcie latem do Gdyni, pod żadnym pozorem!! Latem jest kupa ludzi, hałas, drożyzna, a tak zimą - piękna mgła, zimny deszcz, oblodzona plaża, masa ptaków (łabędzi, kaczek, mew....) i co najważniejsze - praktycznie zero ludzi, cisza, spokój... tylko słychać szum moża, piski i pokrzykiwania mew oraz odpływający statek gdzieś daleko...

Wtedy zaczęłam ze sobą rozmawiać. O wszystkim. Tak po godzinie stania przy samej fali i moknięcia na deszczu (o dziwo, wcale nie było mi zimno), zauważyłam jakiegoś narwańca uciekającego przed łabędziami. Myślę sobie, no nie, to jest dopiero widok! i podeszłam bliżej, żeby zobaczyć co się dzieje. Facecik miał worek pokruszonego jakiegoś ciasta/chleba i dawał łabędziom. Najdziwniejsze było to, że on się WCALE nie bały, bo normalnie to ludziom nie ufają. Nie dziwie im się :)

Dokładnie po 3 minutach gadałam z panem narwańcem (który stanowczo zabronił mi mówienie per pan XD) i karmiłam łabądki *-* ale się mnie bały :) dopiero po chwili niektóre zaczęły przychodzić, ale nie dały się pogłaskać, szkoda!! Nu, potem byłam z gostkiem na romantycznym spacerze po plaży :p, a następnie zostałam odprowadzona na przystanek ;D (naprawdę dalekoooo)! Mówię Wam, ale sie nagadałam!! Natrafiłam na wyjątkowo cieplutkiego, milutkiego i otwartego człeczka. A że ja dość przyjazna ... ;p Normalnie od razu mi lepiej ^^ Mogłam się spokojnie wygadać, wyżyć, pośmiać (a śmiechu była masa :D). Nuu... piekny dzień :) I pewien ktoś był dla mnie naprawdę miły....

Naprawdę bardzo miły... chyba zaczyna mi znowu ufać *^^*

(PS: Dostałam buzi ;P)

Witam po dłuższej przerwie i ogromnie przepraszam, że tak długo się nie odzywałam, szczególnie przepraszam osoby, których blogi powinnam odwiedzic i które czekają na jakiś komentarz z mojej strony. Wybaczcie! Mam swoje powody... ;)

Dobra, dobra, wiem jacy jesteście ciekawscy ;p Powiem tyle: (jak chceta wiedziec wiecej to mozna ode mnie wyciągnąc prywatnie :) moje serduszko stwierdziło, że jestem głupia i nie ma zamiaru stosować się do tego, co ustaliłam - a więc postanowiło pokazać mi kto tu rządzi. Pokazało, oj pokazało...

Okeeeej... kończę, bo nadal nie mam nastroju do większych wynurzeń :) Niedlugo spodziewajcie się kolejnego AngArta ;p

Z pozdrowieniami i ogromnymi przeprosinami (szczegolnie przepraszam Ri, Lucifela, Anariel oraz Angels Eyes, a takze pewną dziewczynę, niestety zapomniałam nicku - wybacz!!! - -'')

                                     Wasza ukochana (;P) Angel of Fanelia

Zainspirowała mnie notka mojej blogowej koleżanki Neli Amigo, która często komentuje mi notki (za co też jej bardzo dziękuję :)))), która napisała (mozecie przeczytać na jej blogu, odnośnik jest w moich linkach) o tym, że powinniśmy pomagać innym, wspierać ich i podawać dalej dobre uczynki.

Ja tradycyjnie wspomogłam dziś skromną złotówką WOŚP, mysle ze nawet kilka groszy duzo pomaga, tak jak to jest na przykład w akcji "Pajacyk", gdzie nawet jeden grosz moze nakarmic dziecko (obiad dla takiego dziecka kosztuje zaledwie coś koło 2-4 złotych, a naprawde wiele daje). Tak wiec ludzie pomyslcie kiedys, choc raz na jakis czas, o tych najbardziej potrzebujących ludziach, ale równiez o zwierzętach, szczegolnie tych umierających w przepełnionych i zaniedbanych schroniskach. Podaj dalej.

Pamiętajmy o tym.

Witam znów ^.-! OtO PiErWsZy OdCiNeK NiEcIeRpLiWiE WyCzEkIwAnEgO PrZeZ WaS ArtBlogu AnGeL of FaNeLiI!! :D

Na początek - opowiadania ;)

Może najpierw napiszę tu o jednym z moich ostatnich dziełek - tak, tak, o "Weissie"! Dla przypomnienia pierwsza część startowała w konkursie shonen-ai na Nothern Lights (II miejsce), a właśnie w robocie jest część druga i trzecia (naraz ;P). Jak już zdążyliście zauważyć jest to opowiadanie shonen-ai i myślę, że dobrze trafiłam jeśli chodzi o temat, bo "Weiss" przedstawia przyjaźń dwóch mężczyzn, a nie żadne nierealne fantazje erotyczne ;) (dostałam nawet pochwałę odnośnie tego ^.-) W ogóle starałam się, żeby "Weiss" był jak najbardziej realistyczny, jednakże mówiąc o tym, nie chodziło mi o przedstawianie polskich realiów (chociaż bohaterowie to Polacy i w Polsce wszystko się dzieje <chciałam się tym odróżnic od piszących a la japońsko twórców ;P>), dlatego w opowiadaniu nie występują nazwy miast i w ogóle starałam się wszystko przedstawić tak, by akcja mogła dziać się równocześnie w różnych krajach (zależnie od spojrzenia). Piszę to dlatego, że dostałam dwie (co prawda napisane tylko dlatego, żeby mnie z błotem zmieszać, ale bądź co bądź to też krytyka, tyle że niesprawiedliwa) opinie bluzgające mnie za to, że nie było polskich realiów. Nie było - i nie miało być. Może coś o bohaterach - uwaga, uwaga, pierwszy raz zdradzam ich wiek ;D - a więc Artur - 22, Nikodem - 26/7 (urodzinki ma w 2 częsci :). Coś więcej o bohaterach ...? Nie będę zdradzać za dużo ;P powiem tylko tyle, że Nickie ma moją gorszą stronę osobowości, a Artur tą lepszą :) Bo obie to postaci to ja, jakby się kto jeszcze nie kapnął ;D Co jeszczeeee... Pierwszą część możecie sobie czytać na Nothern Lights albo wprost ode mnie brać, za to teraz zdradzę coś więcej o drugiej ;) W sumie... to i tak wszystko wiecie - -' Nu, że będzie inny typ narracji (raz jeden bohater, raz drugi i każdy z trochę innej perspektywy i we własny sposób :), że będą nowi bohaterowie (w których wcielą się: Ri-chan, pani Danusia, ja i moja koleżanka <w jednym ;p> nu oczywiście będą też sytuacje prosto z żyćka, czyli opisane akurat to, co się u mnie dzieje :) Z pewnością kilka bliższych mi osób rozpoznają te sytuacje, a także pewne podobieństwa do nich samych ^-^) Dodam jeszcze, iż pojawi się jedno zwierzę ^.- ale nie iwem czy zmieści się w 2 częśći czy będzie już w trzeciej :). Na tym na razie koniec ^.-

Dobranoc :) i zapraszam na kolejny odcinek ;D

Niech to będzie podziękowanie! Ponieważ tak mało dziękujęmy, bierzemy niektóre rzeczy za pewniki, tak jakby one nie były niczym ważnym - wrosły w codzienność.

A tak nie jest! :) Kiedy zaczniemy zauważać rzeczy zupełnie zwykłe, niczym nie wyrózniające się z tłumu innych spraw - dostrzeżemy zupełnie inny świat - piękniejszy, bogatszy! Czy tego nie chcemy? Kiedy zaczniemy dziękować Bogu za każdą najmniejszą sekundę - od razu nie tylko poczujemy się lepiej, ale też będziemy widzieć nie tylko siebie i własne problemy, dostrzeżemy rzeczy, których większość ludzi nie zauważa :) Nu, nie mówiąc już w ogóle o wzroście wiary ^-^

Ale żeby Was nie zanudzać, bo przecież nie wszyscy są wierzący :) zapowiadam, iż następna notka będzie pierwszą z serii "AngartBlog"! ;P (jaka nazwa o.O) Nie trzeba chyba wspominać o tym, skąd się nazwa wzięła, ne? ^^ A więc - czekajta cierpliwie zaraz kolejna notka ;D! Aha, między poszczególnymi odcinkami Angartu będą "normalne" notki ;)

A na dziś wieczór - dziękuję za całe to blogowisko i za wszystkich ludzi wywnętrzających się tu ;) a szczególnie za tych, którzy dostrzegli mnie w tłumie wszystkich tych netowych pamiętników :)!