Wiem, że tu jesteś mój kochany...

Miło znów czuć Twoją obecność... Myślałam, że Ciebie już przy mnie nie ma, że odszedłeś razem z tamtym. Ale Ty jesteś ze mną ciągle! Byłeś nawet wtedy, kiedy ja uważałam, iż nie istniejesz. Zawsze jesteś tuż obok i otaczasz mnie swą opieką i niesłabnącym uczuciem. Dziękuję Ci, że to robisz... Jednak ja tak mało mogę Tobie dać! Wiem, iż nie potrzebujesz wiele, ale i tak czuję, że to co robię to mało, za mało. Proszę wybacz mi, jeśli Cię czymś kiedyś skrzywdziła, nie jestem tak doskonała jak ty...

Dziękuję Ci!

Wysłannik

Światło tężeje nagle w roztajały bursztyn,
Wysłannik już tu przybył, szmerem skrzydeł prószy
w ciszę swego zjawienia,
w spojrzenia promienność.
Ogień płonie, nie spala.
— Żarliwie płoń ze mną
bo wzywam cię milczeniem
wpatrzeniem skupionym,
byś w ból wkroczył ochoczo
i z czołem wzniesionym;
byś Los przyjął
i w noc zanurzył
i w płomień.

/Joanna Pollakówna/