Samotność cz.2

Raven właśnie powiedziała, że potrzebny mi opiekun.

Zaczęłam się nad tym zastanawiać. Zawsze myślałam, iż to ja jestem stworzona do roli czyjegoś opiekuna, ale pewnie wzięło się to z tego, że taką rolę narzucili mi ci, wśród których żyję...

Tak. Właśnie tak. A to przecież ja tak bardzo potrzebuję, żeby się mną opiekował. Nie mówię tu o żadnej miłości, czy czymś takim, chociaż tego się nigdy nie wyklucza, nie mówię o posiadaniu chłopaka, dziewczyny czy kogoś takiego. Po prostu. Potrzebuję kogoś, kto by się mną interesował, pytał, przyjeżdżał kiedy tego potrzebuję, postrzymywał na duchu, ale też nie męczył mnie swoimi problemami, jednakże mówił mi o nich, jak o wszystkim. Przyjaciel.

Materialny.

Bo tych niematerialnych mam tak wielu... jednak nie potrafię wykorzystywać Ich obecności... wybaczcie.

Tęsknię za Wami - Irvy, Eve, Eri, Luci_fair, Aguś, Madziu, ..., Weiss.